Last but not least - Reisverslag uit Port Douglas, Australië van Lisa Venneman - WaarBenJij.nu Last but not least - Reisverslag uit Port Douglas, Australië van Lisa Venneman - WaarBenJij.nu

Last but not least

Door: lisavenneman

Blijf op de hoogte en volg Lisa

26 Juni 2010 | Australië, Port Douglas

Lieve mensen,

Hier dan mijn laatste verhaaltje, want mn reis zit er alweer bijna op! Het is omgevlogen, maarja dat is ook wat ze zeggen; time flies when you're having fun! Ome Ruud, helaas moet ik je teleurstellen, all you need is love hoef je niet in te schakelen. Maar daar ben jij vast heel blij mee mams:)

Nou heb ik mijn laatste weken niet stil gezeten. Drie weken geleden ben ik naar Darwin gevlogen. Een hele leuke stad, waar het echt onwijs warm was. Daar heb ik eerst nog gewoon 2 daagjes lekker bij het strand gezeten, maar daarna ging ik op tour. Cloud 9, zoals de naam het al zegt, een 9 daagse tour door de outback van Darwin naar Alice Springs. Het is eigenlijk een tour die bestaat uit 3 tours van 3 dagen. De eerste 3 dagen is rondom Darwin, het middelste gedeelte rijd je van Darwin naar Alice Springs en de laatste 3 dagen is rondom Alice Springs. Dat had ik eerst niet helemaal begrepen, dus ik stond dag 1 om 6u helemaal bepakt en bezakt klaar om opgehaald te worden. Bleek dat ik maar een kleine tas mee mocht nemen en de rest achter moest laten. Dus moest ze terug komen om me later op te halen, zodat ik mn tas uit kon zoeken. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Die dag gingen we als eerste naar Litchfield national park, waar je hele mooie watervallen hebt. We hebben er dan ook een aantal gezien en lekker gezwommen, want het was bloedheet. Later die dag gingen we naar Woolna Country, het aboriginal land, waar de wulna people ons van alles vertelden over het leven als een aboriginal en ook verschillende dingen lieten zien. Toen we daar aankwamen werden we als eerst verwelkomt door 1 van de aboriginals. Om veilig het land op te kunnen gaan, pakte hij wat water uit de rivier en spuugde dat op ieders hoofd. Op die manier zou niks ons overkomen. Ze lieten ons natuurlijk de didgeridoo zien en hoe je daar op moest spelen. De meisjes lieten zien hoe ze manden maken en uiteindelijk leerde ze ons een aboriginal dans. Ze hebben wel echt hele rare gewoontes daar en dingen waar ze in geloven. Zoals ze hebben niet 1 vader, maar ook alle broers van hun vader noemen ze 'dad'. Als laatste die dag hebben we bootcruise gemaakt over de mary river. Weer een aantal krokodillen gezien en een heleboel soorten vogels. 'S avonds sliepen we op het adventure tours kamp bij point stuart. Daar heb ik voor het eerst kangoeroe gegeten en ook nog kameel. Opzich best lekker, maar het was een beetje een raar idee, aangezien we net die dag een wallabie hadden aangereden. Zo zielig! Ze rennen daar allemaal gewoon de weg over en deze kwam net op het laatste moment aanrennen en kon niet meer optijd weggaan. Ik zat voorin en zag dat arme beestje zo onder de auto verdwijnen.

Dag 2 gingen we naar het Kakadu National Park, een park dat net zo groot is als Zwitserland. Dus je kan je wel voorstellen dat je daar niet even zomaar doorheen rijdt. Sowieso is de outback heel veel natuur en moet je hele stukken rijden voordat je weer ergens komt. Maar in ieder geval, in dit National park zie je vooral heel veel aboriginal art. Tekeningen die ze hebben gemaakt op rotsen en het land waar ze op leefden. Het was die dag heel warm, dus we waren blij toen we even mochten zwemmen in het zwembad bij ons kamp. Na de lunch was het wel weer tijd om verder te gaan. We zijn naar een aantal look outs gelopen, maar het mooiste was toch wel aan het eind van de dag toen we naar een aantal rotsen waren gelopen waar we heel mooi de zonsondergang konden zien. Dit was wel de laatste avond met een deel van onze groep, omdat het eerste deel er alweer bijna op zat. Er was 1 oud stelletje bij en die man zong dan ook een italiaanse opera song voor onze tour guide Chris. Echt een hele leuke tour guide trouwens! Ze deed overal gezellig met ons mee. Een ander fins meisje zong een heel mooi liedje en speelde op haar gitaar. Dus dat was een mooie afsluiting.

De 3e dag was het helemaal vroeg opstaan want we moesten optijd bij de Gunlum Falls zijn, voordat alle mensen daar kwamen. 5u moesten we opstaan en het was een pittige wandeling omhoog, maar het was zeker de moeite waard! Je hebt daar waterholes op verschillende hoogtes met een enorme waterval die naar beneden komt. Na heerlijk daar te hebben gezeten en gezwommen, was het tijd voor een deel van de groep om te gaan. Met de rest van de groep zijn we nog naar de Moneel Falls geweest, maar daarna was het voor ons ook tijd om terug te gaan naar Darwin. Die avond sliepen ik, Linda & Asami in een heerlijke hotel kamer! Alledrie hadden we een 2 persoons bed, dus dat was heel fijn. We namen dan ook bijna niet te tijd om te eten, omdat we gewoon weer terug wilden naar onze kamer.

Dag 4 begon het 2e deel van onze tour, dus ook weer een aantal nieuwe mensen en een nieuwe tour guide. Nog steeds geen nederlanders bij de groep, dus dat was wel even goed. De nieuwe guide was Jeff, aardige jongen maar wel een beetje apart. Die dag gingen we naar 1 van de hoogteputen van de tour; Katherine Gorge! Daar deden we een hele leuke boottrip door de Gorge heen. Het is daar echt heel mooi. Die avond hadden we voor het eerst een kampvuur, maar laat naar bed gaan zat er daar echt niet in, omdat je elke ochtend zo vroeg op moet. Zo ook weer dag 5. We gingen eerst wel heerlijk een thermal pool zwemmen, dus waren we weer een beetje wakker. Het was ook gewoon allemaal natuurlijk verwarmd. Gelukkig maar, want buiten het water was het redelijk koud. We gingen nu steeds meer naar beneden, dus het werd steeds kouder. Het was deze 3 dagen ook veel rijden, omdat het 1500 kilometer is van Darwin naar Alice Springs. Maar goed, die dag gingen we eerst naar Daly waters pub, de oudste pub in het Northern Territory. Heel grappig om te zien, vooral omdat bijna iedereen die daar komt iets achterlaat. Dat kan van alles zijn van geld, rijbewijs tot bh's en ondergoed. Ik heb maar mn bibliotheek pasje achter gelaten. Dus voor degene die daar ook ooit heen gaat, let op mijn pasje! Later die dag zijn we nog over het eerste vliegveld gereden, wat blijkbaar een heel belangrijke plaats was in die tijd. Het was die avond echt heel koud, dus slapen lukte niet echt!

De 6e dag mochten we wel een uurtje langer blijven liggen, nou mochten we om 6u opstaan! Ik word nog is een ochtendpersoon. Die dag was het tijd voor de Devils Marbles. Een stel rode rotsen bij elkaar. Eigenlijk raar hoe een stel rotsen zo bijzonder kan zijn dat iedereen er foto's van wilt maken. Maar ik moet toegeven het zag er inderdaad wel leuk uit. Ze worden de Devils Marbles genoemd omdat het vroeger een rust plek was voor de boeren die van land naar land trokken, maar ze troffen elke ochtend hun dieren dood aan. Eerst dachten ze dat het kwam doordat de stenen behekst waren, maar later bleek dat het gewoon kwam door een plant die daar groeide die de dieren aten, maar die hun hele maag open sneed. Wycliffe wel zijn we ook nog geweest, een plaatsje waar de mensen geloven in Aliens en het Barrow Creek Telegraph station. Onderweg reden we langs het kruis van Peter Cavalari. Een backpacker die een paar jaar geleden is vermoord en dat was de plek waar hij voor het laatst was gezien. Er is een man opgepakt voor de moorde, maar ze verdenken nog steeds zijn vriendin waarmee hij op reis was. Als laatste die dag zijn we naar een 'Big Thing' geweest. Dat vinden de mensen in Australie leuk, zomaar ergens een enorm beeld van iets neerzetten. In dit geval was het een enorme aboriginal en de Tropic of Capricorn; de grens tussen wet& dry season en de normale seizoen. We kwamen dus nu weer aan op het punt waar het winter was. Het was dan ook een stuk kouder in Alice Springs, waar we eindelijk waren aangekomen. We hebben nog wel gezellig met die groep wat gegeten, als afsluiting van die 3 dagen.

Dag 7 kwamen er dus weer een aantal nieuwe mensen bij. Voor het eerst weer een nederlander, een man van 50 en ook heel veel japanners. Dit keer hadden we ook 2 begeleiders, Jerry en Adam. We begonnen bij een kameel boerderij, waar ze hele schattige baby kameeltjes hadden. En later bij het benzine station liep gewoon een Emu rond, heel apart. 'S middags gingen we naar Kata Tjuta. Een enorme rots waar we een wandeling omhoog hebben gemaakt naar uitkijkpunt. Dat is de Vally of the wind. We moesten wel heel hard doorlopen, want we moesten de zonsondergang halen bij Uluru, een andere enorme rots. Ik heb geen idee hoe ik het anders moet omschrijven, maar jullie zullen wel zien wat ik bedoel als ik de foto's laat zien. Het was een speciale plek voor de zonsondergang, dus we waren niet de enige, maar we kregen wel champagne! Ik kwam ook zomaar weer een aantal mensen tegen die ik al eerder had ontmoet en dat midden in de outback! Die avond gingen we voor het eerst in een swag slapen! Dat is een soort matje met een hoes erover heen en dan lig je gewoon buiten onder de sterrenhemel! Heel mooi en nog warm ook! Voordat we gingen slapen hebben we nog wel lekker bij het kampvuur gezeten, marshmallows gegeten en liedjes gezongen. Dus dat was echt kamperen!

Op de 8ste dag van de tour hebben we een wandeling rondom Uluru gemaakt terwijl de zon op kwam. Dat was best wel een saaie wandeling, maar we hadden allemaal besloten om Uluru niet te beklimmen. Het mag wel maar ze raden het je niet aan. Ze zeggen dat het niet respectvol tegenover de aboriginals is, omdat het een heililge plek voor hun is. Ze zeggen ook dat als je het beklimt er iets erge met je gebeurt. We waren allemaal aardig moe na die wandeling, maar gelukkig konden we na de lunch lekker in de bus slapen, want die middag was het alleen een paar uur rijden naar Kings Canyon. Daar aangekomen hebben we weer bij kampvuur gezeten en ging Jerry de Didgeridoo spelen. We mochten het allemaal proberen, maar bij mij was het niet zo'n succes. Ik moest nog wel samen met Johan ons volks lied zingen en het rare was dat ze van alle volksliederen die we daar gezongen hebben die van ons het moeilijkst vonden. Niet eens die van japan! Die nacht weer lekker in een swag geslapen.

De laatste dag van de tour hebben de langste wandeling gedaan, door Kings Canyon, maar het was wel de leukste. Het begin was heel steil omhoog, maar het was zo mooi bovenop. In de kings Canyon heb je ook de verloren stad en wat kleine beekjes. Dat was het eigenlijk wel voor die dag, want we moesten weer terug rijden naar Alice Springs. Daar hebben we nog een afscheidsetentje gehad met de hele groep, heerlijk gegeten en cocktails gedronken.

Het was echt een hele leuke tour, maar het scheelde ook wel dat we een leuk groepje hadden met zn 6en. Met die mensen ben ik ook nog tot zondag in Alice Springs gebleven, vooral gegeten en geslapen, maar was gezellig! Op zaterdag natuurlijk Nederland-Japan gegeken, ik samen met een japans meisje dus dat was wel grappig. Op zondag ben ik toen weer terug gevlogen naar Cairns waar ik nu mn laatste week heb besteed. Het weer was jammer genoeg zoals ik gehoopt heb, dus heb niet heel veel kunnen doen, maar we alsnog prima vermaakt. Ik ben 1 dagje weggeweest samen met Mark en een vriendin van hem die hier woont. Zij heeft ons door de tablelands heen gereden. Weer verschillende watervallen en leuke plaatsjes gezien. Ook heb ik voor het eerst de Platypus gezien, echt een apart dier is dat. Een soort grote rat met een eendenbek.

Ik ben dan voor het weekend in Port Douglas, een leuk plaatsje een uurtje van Cairns af. Linda was daar al naar toe gegaan en morgen gaan we samen weer terug naar Cairns. Het weer is hier wel iets beter, maar helaas niet genoeg om toch nog weer even bruin te worden voordat ik naar huis ga! Want ja, dinsdag vlieg ik alweer naar huis! Nog 2 daagjes genieten en dan zit het er alweer op. Ik heb het echt ontzettend naar mn zin gehad, maar het is ook wel weer lekker om naar huis te gaan. Dus ik zie jullie allemaal heel snel weer en de laatste foto's zal ik jullie thuis laten zien!

Bedankt voor al jullie reacties!

Liefs en kusje vanuit het mooie Australie

  • 26 Juni 2010 - 08:10

    Maryse:

    En toch staat er bovenaan je bericht dat het 32 graden bij je is! Die halen wij hier net niet.. ;)
    Geniet nog even van je laatste dagen! Dikke kus

  • 26 Juni 2010 - 08:47

    Sander:

    not bad, mooie reis geweest.

  • 26 Juni 2010 - 10:18

    Bonnie:

    mooie afsluiting van je trip!
    geniet nog even en hopelijk tot snel in onze "outback" de noordoostpolder haha

    liefs

  • 26 Juni 2010 - 14:38

    Ome Ruud:

    verdorie

  • 26 Juni 2010 - 14:42

    Ome Ruud:

    shit

  • 26 Juni 2010 - 14:44

    Ome Ruud:

    ome Ruud is niet boos, wel verdrietig en heeft Robert ten Brink zojuist een mail gestuurd de voorbereidingen van de festiviteiten stop te zetten. Ze wilden een hele uitzending aan je wijden. Mooi is dat

  • 26 Juni 2010 - 19:46

    Marion:

    Je hebt de laatste weken niet stil gezeten! En inderdaad ik ben blij dat Ruud niets hoeft te ondernemen...
    Het gaat nu heeeel snel dus geniet van je laatste dagen in Australie. Wij kunnen niet wachten tot we je weer zien. Dikke knuffel van ons allen mams

  • 27 Juni 2010 - 09:05

    Susan:

    Lisa!
    Zo te lezen heb jij je ook nog prima vermaakt zonder mij ;)
    Leuk om te lezen dat je alice springs hetzelfde ervaarde als ik,kings canyon is idd het beste van de tour!Ik vond in een swag slapen ook echt leuk,beter dan in een tent en volgens mij nog warmer ook. Geniet nog van je laatste dagen en veel plezier met het weerzien van iedereen! Ik ben gister aangekomen in NZ en het is koud,vandaag dus meteen een winterjas gekocht!Maar het belooft weer een mooie reis te worden aan de verhalen te horen.
    Tot snel! kus Suus

  • 27 Juni 2010 - 17:49

    Jentien:

    He liesje!!

    Zo, alweer je laatste verhaal gelezen! Wat is dat snel gegaan zeg..., ik kan me nog ze herinneren dat je zei:'t komt nu wel heel dichtbij'en nu is het alweer voorbij. Zo te lezen heb je echt heel veel mooie en leuke dingen meegemaakt daar!! Nou ik zie je snel weer hier in t nederlandse! Ciao, xx!

  • 14 Maart 2011 - 08:38

    Liane:

    nou lisa je maakt nog heel wat mee op je reis. wij waren ons al af aan het vragen of je van al dat natuur geweld niks merkt om je heen. maar als ik jou verhalen lees merk je er niet veel van.
    ik heb het nodige ook al mee gemaakt, met kerst heb ik mijn enkel gebroken, een gekompliceerde breuk ben er ongeveer een half jaar tot een jaar blij mee. mag nu nog niet zonder krukken lopen dus. dat is verschrikkelijk, ik wou jou met kerst nog een kaartje sturen maar nou weet je waarom dit niet is gelukt, te druk met mezelf bezig geweest.
    ik wens jou verder nog een leuke en spannende reis, we horen wel van jou en je avontuur, lijkt wel een beetje op een documantaire. wel interresant. de groetjes van marcel ,liane en kevin

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Port Douglas

De wijde wereld in!

Recente Reisverslagen:

26 Juni 2010

Last but not least

09 Juni 2010

Pictures pictures pictures

07 Juni 2010

I'm flying high!

26 Mei 2010

Images..

21 Mei 2010

Weer een aantal ervaringen rijker..
Lisa

Actief sinds 26 Maart 2010
Verslag gelezen: 412
Totaal aantal bezoekers 12080

Voorgaande reizen:

04 Februari 2014 - 08 Juli 2014

Avontuur 2.0

13 April 2010 - 30 Juni 2010

De wijde wereld in!

Landen bezocht: